tag:blogger.com,1999:blog-2526968882520726382024-03-14T08:58:41.470+03:30محاوراتفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.comBlogger82125tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-29467542253876234772014-02-03T00:03:00.000+03:302014-02-03T00:03:19.284+03:30نَفَس<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-noLKgFrlue8/Uu6rUE0aPJI/AAAAAAAAAJY/1eiX2GMycr8/s1600/IMG_2195.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-noLKgFrlue8/Uu6rUE0aPJI/AAAAAAAAAJY/1eiX2GMycr8/s1600/IMG_2195.jpg" height="320" width="121" /></a></div>
در اثنای حیات<br />
لحظه های شنیدن صدای نفسهایم<br />
وزش نفسهای همه دیگریها بر گونه ام<br />
چه بر سر آن همه نسیم آمد که قبلا وزیده بودند؟<br />
...<br />
شاید بی نفس مانده ام که رنجورم<br />
بی نفس مانده ام در پی این همه نفس زدن<br />
لازم شد که این بار نفس در سینه حبس کنم<br />
لازم است نفس را برای روزی دیگر نگه دارم<br />
روز وزش دوباره بادها<br />
روز گذر دوباره شان بر گونه ام<br />
باید که این بار، خود به وزش درآورمشان<br />
...<br />
این بار انتظار وزش نسیمی ندارم<br />
آنقدر میدوم، همچون گذشته<br />
که بر گونه هایم وزش تندبادها احساس شود<br />
گرچه وزشی نیست، پاهای من هستند<br />
پاهایم هستند که حرکت بیافرینند<br />
که نه نزد دیگریها بمانم و نه گونه هایم بی نصیب از وزش<br />
نفسی نو بایدفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-381361824757267512012-04-13T19:27:00.001+04:302012-04-13T19:29:26.079+04:30نشانه ای برای زیستن ابدی<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">اگر برای هر شیء راهی ببینیم روی زمین <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">نقش ایفا شده اش در ذهن <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">نشانه ای برای خود <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">این هویت نیست برای شیء، یا برای خود <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">تصور یک لحظه از زندگی، شاید <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">تصوری جاودان <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">لحظه زیبای آفرینش ذهن، برای بودنِ همیشه <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">... <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">تجربه یک نشانه تبدیل به آزادی می شود<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;direction: rtl; unicode-bidi: embed; "><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">تجربه یک رهایی<o:p></o:p></span></p>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-63808656467671953292012-04-05T20:29:00.002+04:302012-04-05T20:39:27.705+04:30گذارِ اکنون<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">انسانِ آفریده شده برای گذار</span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">انسانِ در حال حرکت در زمان<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">هر بخش از زمانش ورود به یک دنیا و خروج از دنیایی دیگر<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">از جنس سفر است شاید، زندگی انسان که مبدأش تولد است و مقصدش مرگ<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">مقصد اما تجربه تک تک لحظات جاده این سفر<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">که دورانهای زندگی انسان بدینسان یکی از پس دیگری آفریده شوند<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">که قرار بر هر لحظه حضور در فضایی متفاوت از فضای پیشین، شاید<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">آنچه می خواهد انسانِ در حال گذار، از هر لحظه گذارش<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">چگونه در دست می گیرد مطلوبات هر لحظه از این گذار را؟<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">چه کسانی در اختیارش می گذارند داشتنی های هر دورانش را؟<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">و اکنون اگر در دست نداشته باشد آنچه مربوط به اکنونش است<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">...<o:p></o:p></span></p><img src="http://2.bp.blogspot.com/-wpearWrq9xw/T33Dd29nXjI/AAAAAAAAAHY/5spxlsuwDD4/s400/1077.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5727949218822708786" style="float: right; margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 10px; cursor: pointer; width: 300px; height: 400px; " /><div><br /> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون دور از امروزش است<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون بدون اکنونش می زید<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون اکنونش را نمی خواهد<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون رؤیا و کابوسش گذشته است و آینده<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون قدری از لحظه نمی شناسد<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنونش را ستانده اند از او<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او که اکنون غیر افتاده، دیگری<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">...<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">برای او<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align:right;direction:rtl;unicode-bidi: embed"><span lang="FA" style="font-size:13.0pt;line-height:115%;font-family:"B Mitra"; mso-bidi-language:FA">اکنونم آرزوست، اکنون ابدی<o:p></o:p></span></p></div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-88095447729236465622011-12-16T17:26:00.002+03:302011-12-16T17:41:36.308+03:30رویدادهای زمان ما<a href="http://2.bp.blogspot.com/-uvCwEaR-yiY/TutRH2tBoSI/AAAAAAAAAHM/UrF1UK6Xfcs/s1600/IMG_0238.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 210px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-uvCwEaR-yiY/TutRH2tBoSI/AAAAAAAAAHM/UrF1UK6Xfcs/s400/IMG_0238.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5686728149870682402" /></a><br /><div style="text-align: right;">درباره هر رویداد</div><div style="text-align: right;">لحظه ایست رخ دادن</div><div style="text-align: right;">زمان از اینجا آغاز می شود</div><div style="text-align: right;">...</div><div style="text-align: right;">لحظه تولد زمان</div><div style="text-align: right;">لحظه شروع رویداد</div><div style="text-align: right;">لحظه شکل گیری یک هویت</div><div style="text-align: right;">لحظه بروز یک هویت</div><div style="text-align: right;">لحظه ای که به درازای زمان، برایمان ماندگار می شود</div><div style="text-align: right;">...</div><div style="text-align: right;">از این روست که دیگر پایانی نیست پس از لحظه آغاز</div><div style="text-align: right;">هر رویدادی را که در این لحظه، تولدش را باید جشن گرفت</div><div style="text-align: right;">رویدادی می شود برای همیشه</div><div style="text-align: right;">...</div><div style="text-align: right;">هر خطی که نقطه ای از زمان آغازش بود، پایانی پیدا نکرد</div><div style="text-align: right;">و اکنون با همه این خطوط زندگی می کنم</div><div style="text-align: right;">و اکنون در انتظار نقطه ها و در پی آن خط های جدیدم</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-73028471475231389392011-11-18T14:39:00.000+03:302011-11-18T14:42:42.020+03:30جوانیجایگاه یک لحظه<br />حاصل یک نگاه<br />لذت بوسه ای<br />شادمانی از درون<br />حضور دیده شده<br />...<br />چه اتفاقی بود؟فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-57838650937999877532011-06-09T15:08:00.000+04:302011-06-09T15:17:49.347+04:30حرکتحرکت، نه بخشی از یک رویداد<br />حرکت، همه رویداد<br />همه رویداد داستان ساز زندگی مان<br />داستان ساخته شدنها و ویرانیها<br />داستان برپایی و اسقاط<br />...<br />فهم لحظه حرکت<br />فهم وجود حرکت<br />فهم حرکت<br />لذت حرکت<br />لذت نه فقط برشی<br />لذت پرتابی در میانه حرکت<br />...<br />افتادن، با چشم بسته روی سطح<br />فهم لحظه افتادن<br />فهم لذت افتادنفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-35350033157041461922010-09-17T11:04:00.001+04:302010-09-17T11:10:50.897+04:30موسیقی<div align="right">رنگ زمان و مکان می گیرد این بار هم<br />صدایی که برمی آید<br />صدا، صدا، صدا<br />صدای هر لحظه<br />صدای هر نقطه<br />...<br />صدا می آید و می رود<br />صدایی که نمی بینیمش<br />در هر لحظه زمان به گوشمان می خورد<br />در هر نقطه مکان تجربه اش می کنیم<br />زمان دیگر و مکان دیگر، اما نیست<br />دیگر که می شود، صدا نیست می شود<br />...<br />من اما هستم<br />تو هستی<br />ذهنمان<br />صدایی است که برای ما می ماند، در درونمان<br />صدایی است که نیست نمی شود<br />صدایی که همیشه می ماند و همه جا<br />موسیقی متولد می شود<br />صدای نیست نشونده<br />...<br />صدایی که موسیقی شده<br />هر زمانی و هر مکانی<br />هنوز می فهمد زمانش و مکانش و حالتش را<br />موسیقی شنیده شده در آن روز<br />موسیقی جاری در آنجا<br />موسیقی تجربه شده در آن حالت<br />اکنون که دیگر در من است، در ذهن من<br />و در ذهن تو<br />بوی همان زمان و همان مکان و همان حالت در اوست<br />برای تو، برای من<br />...<br />تجربه دیگریست موسیقی<br />تجربه دیگریست از تجربه ما<br />یک بار دیگر به دست می دهد تجربه ای<br />تجربه ای این بار در درونمان</div><div align="right">موسیقی تکامل یافته</div><div align="right">تجربه تکامل یافته<br />...<br />تجربه ثانوی<br />باززاییده به دست موسیقی<br />رنگ و بوی دیگری دارد از تجربه اصلی اش<br />دوست داشتنی است، دوست داشتنی</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-69485414817926921852010-08-28T17:45:00.002+04:302010-08-28T17:53:34.435+04:30اتفاقاتفاق یک دیگری است در زندگی ما<br />دیگری همه آنچه پیش می آید<br />...<br />اتفاقی که خودساخته است<br />لحظه ای که دیگری از خود بیرون می زند<br />اتفاقی که از جانب دیگری است<br />دیگری سرزده از دیگری<br />...<br />سفرم بیگانه است با برنامه همیشگی<br />گاهی باید اتفاقات، سفر را پیش برند<br />...<br />چه می کنیم با دیگریهایمان؟<br />چه می کنیم با اتفاقات؟فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-44025087050168745212010-06-11T08:16:00.003+04:302010-06-11T08:36:29.259+04:30گذر، باد، سری که بر سوی دیگر دارم<a href="http://2.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/TBG14veA42I/AAAAAAAAAGs/lFq8jDaa3ok/s1600/IMG_0217.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5481362207906259810" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 111px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/TBG14veA42I/AAAAAAAAAGs/lFq8jDaa3ok/s400/IMG_0217.jpg" border="0" /></a><br /><div align="right">زمان گذرنده، بر من<br />نه به سان عقربه های ساعت<br />نه به یک صورت، نه به یک سرعت<br />نبود این یک سال گذرنده بر من<br />همچون هر سال قبل از این اش<br />...<br />سرم را به آسمان ام می گردانم<br />هنوز سربرمی گردانم<br />بادها می وزند<br />هنوز بادها می وزند<br />درختان بلند سبز کنار من سر به آسمان ساییده اند<br />باد به رقص شان وامی دارد<br />آسمان به رقص افتاده است، در نگاه من<br />باد ابرها را هم می آورد و هم می برد<br />زمین در جابجایی است انگار، زیر پای من<br />...<br />حرکت همه چیز، زیرپا و بالای سرم<br />در اختیار باد<br />زمان ام را هم باد با خود می برد</div><br /><div align="right">خودم را هم</div><br /><div align="right">...</div><br /><div align="right">پلک هایم را تندتر به هم می زنم</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-87210854548153848462010-04-26T15:52:00.002+04:302010-04-26T15:58:03.020+04:30روایتی دیگر از یک رویدادبرای او که می خواهد<br />در این دوران عسرت<br />حضور او<br />او که اینجاست<br />آمدنی به ناگاه<br />تجسم همان مزه قدیم<br />...<br />در این روزها<br />در آنچه که نیازش طلبیدنیست<br />چه فکری از این حضور می توان داشت؟<br />همیشه او از آنجا می آید که فکرش را هم نمی توانستی بکنی<br />...<br />اکنون اینجاست<br />در این باریک مرز بین خود و دیگری<br />که نه می توان خودش خواند و نه دیگری<br />...<br />راهی را در دیدنش طی می کنی<br />آینه ای از خود<br />حضور دوباره ات<br />خواستنیست، خواستنیفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-82555217463014471202010-02-28T03:11:00.002+03:302010-02-28T03:16:30.152+03:30به خاطر باران، که می بارد بر سرِ ما<div align="right">از یک باران، باران تند بی آرامش، با بی شمار قطراتش<br />یک قطره<br />یک قطره، جایی در میان آسمان و زمینش، در یک لحظه<br />تجسم تمام باران<br />...<br />یک لحظه<br />یک لحظه از یک دیدار شاید<br />یک لحظه از یک نگاه، از یک صدا<br />یک لحظه از یک برخورد<br />یک لحظه از یک عبور<br />تجسم همه عمر<br />...<br />جای عبور نوک یک قلم بر صفحه ای از کاغذ<br />جای حضور یک رنگ بر یک بوم<br />اهمیت نقطه ای از کاغذ که قلم عبورش از اوست<br />انعکاسی از یک مفهوم که به رنگی نقش برمی بندد<br />همه همان یک لحظه<br />همه همان یک قطره<br />...<br />نقطه ای از این گستره همه مکان ها، همه زمان ها<br />تکه ای از وجود انسان<br />حضوری شاید<br />عبوری گویا<br />در همه روشن و خاموش شدن های هر شب و هر روز<br />...<br />قطره از آسمانش بر زمین رسید و جاری شد<br />لحظه گذشت و لحظه های بعدی هم از پی اش<br />نگاه عبور کرد<br />صدا خاموش شد<br />راه ها به مقصد خود رسیدند<br />...<br />رنگ ها همچنان در جریان خیابان<br />انعکاس روشنی در قطره آب جاری روی زمین<br />...<br />و باران بارید<br />چه بارانی</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-19394372522393739692009-12-20T18:27:00.003+03:302009-12-20T18:31:38.640+03:30گودال آب<a href="http://4.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/Sy48BYLeU5I/AAAAAAAAAGk/OdwYy9_vNP4/s1600-h/IMG_3048.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417333396141396882" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 141px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/Sy48BYLeU5I/AAAAAAAAAGk/OdwYy9_vNP4/s400/IMG_3048.jpg" border="0" /></a><br /><div>گودال آبي بر كف خيابان</div><div>تولد با باران</div><div>مرگ با خورشيد</div><div>...</div><div>نشسته در گوشه اي</div><div>زيرپاي عبورها</div><div>زير چرخ ماشين ها</div><div>و با رنگ آسمان</div><div>...</div><div>جايي نيست، جز اينجا</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-21713150473075950632009-12-13T18:33:00.002+03:302009-12-13T18:43:29.378+03:30آسمان<a href="http://3.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SyUEcrVFB1I/AAAAAAAAAGc/7N-JXWk2rz0/s1600-h/IMG-3032.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5414739017696872274" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SyUEcrVFB1I/AAAAAAAAAGc/7N-JXWk2rz0/s400/IMG-3032.jpg" border="0" /></a><br /><div>هرکجا شاید باشی</div><div>هرکجا هستی</div><div>هر لحظه ای</div><div>هر حالی</div><div>داری، آسمان را</div><div>...</div><div>آسمان با توست</div><div>از دستش نمی دهی</div><div>به هر رنگی هم که باشد</div><div>شبش یا روز</div><div>طلوع یا غروب</div><div>پاک یا آلوده</div><div>تو را گریزی نیست</div><div>تو را پناهی هست</div><div>...</div><div>دل من خوش است</div><div>آسمان همین جاست</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-23075981470743119892009-11-14T20:09:00.001+03:302009-11-14T20:09:44.640+03:30نام هابرای همه کسان<br />برای همه مکان<br />برای هر آنچه داریم<br />برای هر آنچه می شناسیم<br />نامی که می نهیم<br />...<br />بی نام وجودی قائل نیستیم<br />نامی که برایمان می نهند<br />نامی که برایشان می نهیم<br />گذر هر چیز از کلمه<br />گذر کلمه ای بر فراز هر چیز<br />که نامی می نهیم<br />...<br />تمام کنش خود با دیگری<br />تنها با نام هایی که خود نهاده ایمفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-70584740678230052482009-10-15T16:21:00.003+03:302009-10-15T16:36:15.285+03:30درد، در بينبراي ما<br />در بين ما<br />بين من و تو<br />تو و او<br />او و من<br />آنچه كه در بين است<br />درد است، درد<br />...<br />به شكل حسرت دورافتادگي<br />به صورت نفهميدن ديگري<br />به شمايل بيان كلمات<br />به رنگ برخورد بين دو فرد<br />حتي در تمام لذت يك رابطه<br />درد، در بين است<br />حتي اگر در اين بين، هيچ هم نباشد<br />...<br />جايي براي فرار نيست<br />كسي براي تو بدون درد نيست<br />همه زندگي جمعي ما<br />همه روابط ما<br />بر پايه دردها<br />درد، محصول همه حضور فرد<br />...<br />ماييم و همه دردهامانفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-31327633918269540982009-09-08T14:24:00.003+04:302009-09-08T14:33:16.886+04:30رقص<div align="right">نغمه ای<br />میدانی<br />اویی در میان دست ها<br />پاهایی بر زمین<br />سری بر آسمان<br />رقصی<br />...<br />آنچه که در لحظه اش روی می دهد<br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SqYqdc--94I/AAAAAAAAAGE/EydyP8loYBI/s1600-h/IMG_0202.jpg"></a>جدا شدن از لحظه<br />به کمال رساننده یک نغمه<br />گریز از یک جا، سکون<br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SqYr1TxPnWI/AAAAAAAAAGM/r6DsJF7vQrk/s1600-h/IMG_0202.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379034999780515170" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 296px" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SqYr1TxPnWI/AAAAAAAAAGM/r6DsJF7vQrk/s320/IMG_0202.jpg" border="0" /></a>رقص یک گذر است، به تمام<br />...<br />انسان گریزان<br />انسان رها شده<br />انسان در چرخ<br />انسان بی مکان<br />انسان در گذر<br />انسان در حرکت<br />انسان بدون دیدن<br />انسان رقصنده<br />...<br />ساز من خاموش است<br />شهر، بی میدان<br />سرم بر زمین<br />پایی نمانده<br />بی کسی در دست ها<br />گاه بی رقصی است<br />...<br />این منم<br />می رقصم تا نغمه ها را بنوازند<br />می رقصم تا میدانی آید<br />می رقصم تا به دست آید کسی<br />می رقصم تا برقصم</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-21945034051190772102009-08-19T17:38:00.001+04:302009-08-19T17:40:49.341+04:30ابراز خود – خود بودنحضور خود در میان دیگری ها<br />حضوری به یک رنگ<br />حضوری از یک جنس<br />بیان خود، جداکننده از دیگری<br />...<br />خودی که ابراز می کند<br />خود را ابراز می کند<br />من، من، من<br />ابراز کننده، خود نیست<br />ابراز کننده آنچه دیگری می پسندد، ابراز می کند<br />ابراز کننده دیگری را ابراز می کند<br />ابراز کننده از خود فاصله می گیرد و تصورش بیان خود است<br />ابراز کننده، دیگری است درواقع<br />...<br />خود، خود خود<br />جدا از دیگری<br />نیازی به ابراز ندارد برای دیگری<br />خود است<br />دیگری نیست<br />در تب و پی دیگری نیست<br />خود، یکتاست<br />خبر از خود نمی دهد<br />جای خود مشخص است، در خود<br />...<br />خود را ابراز نکن، نمی بینمت<br />خود من را نمی بینی، ابرازی در کار نیستفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-81908166896985159252009-08-15T10:41:00.000+04:302009-08-15T10:43:17.643+04:30خستگیهایمچشمان بینای من<br />دیدنی ها<br />دیدن، دیدن، دیدن<br />پس از همه دیدن ها، خستگی<br />...<br />من، انسان<br />حرکت، کار، زندگی<br />توان صرف شده<br />گذر زمان برای لحظه ها<br />خالی شدن از توان<br />خستگی، پر کننده جای خالی<br />...<br />چیز، چیز، چیز<br />یک چیز، تکرار یک چیز<br />تکرار، تکرار، تکرار<br />هرروز، هرروز، هرروز<br />اکنونم، خستگی<br />...<br />پس از همه دیدن ها<br />صرف شدن های توان<br />تکرار چیزها<br />خستگیهایم، پر می کنند جای همه چیز درونم را<br />همه چیز بیرون، تا خستگی باشد اینجا<br />...<br />خستگی مطلق، نیست<br />خستگی، مطلق نیست<br />آنجا که خستگی همه چیز را بیرون کند<br />آنجا که خستگی همه درون شود<br />چیزی جز خستگی نباشد<br />لحظه ای است که نامش مرگ است<br />مرگ، بودن همه خستگی است<br />مرگ پر می کند جای خستگی را<br />خستگی بیرون می شود<br />مرگ همیشگی می شود<br />...<br />دیدن می خواهم<br />حرکت می خواهم<br />به سوی چیز دیگرفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-49946487760375126492009-08-04T15:49:00.001+04:302009-08-04T15:50:36.855+04:30خيابانخيابان عرصه اي براي ظهور شهر است<br />شهر ِ اجتماع<br />انسان هاي با هم<br />خيابان، فقط يك معبر نيست<br />گردآورنده شايد<br />دركي از بيرون در هياهوي همه زندگي<br />بدون خيابان حتي اگر ارتباط دهنده اي ديگر وجود داشت<br />بسياري از ديدني ها را نداشتيم<br />انسان ها خود را در خيابان نشان مي دهند<br />به صورت ساختمان ها، وسايل نقليه، مغازه ها<br />تا توسط ديگري ديده شوند<br />خيابان جايي براي به هم رسيدن ديگري هاست<br />خيابان با معنايي كه از گذر دارد، تو را يك جا رها نمي كند<br />تو از خياباني عبور مي كني تا به خيابان ديگري برسي<br />و خياباني ديگر درپي آن<br />و خياباني ديگر در مقصد<br />خيابان بايد باشد تا تمام اجزا كنار هم جمع شوند، در شهر<br />تا همه برسند به هم، در شهر<br />تا همه بگذرند<br />و به آن برسند<br />...<br />براي ما در اين روزها خيابان بهترين جا بود<br />خيابان فقط بود كه مي توانست جايگاهي باشد براي نمايش ما<br />حركت ما در خيابان بود كه به ظهور رسيد<br />همه ديگري ها، براي ديگري و در مقابل ديگري<br />خيابان جاي اين بود<br />خيابان جاي ما بود<br />شهر را ما مي سازيم، چون خيابان را در دست گرفته ايم<br />...<br />جاي ما خيابان است، خيابانفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-68492378144451301662009-07-24T13:44:00.000+04:302009-07-24T13:48:48.340+04:30سربرگرداندن<div align="right">در نگاه های همیشه، روزمره<br />سرمان را گاهی برمی گردانیم<br />هربار که به سویی می نگریم<br />پیش می آید که سرمان را برگردانیم و به سویی دیگر بنگریم<br />راست به چپ، چپ به راست، جلو به طرفین، عقب به جلو<br />در یک زمان کوتاه سرمان را برمی گردانیم تا چیز جدیدی ببینیم<br />آنچه که در سربرگرداندن پیش می آید حرکتی است سریع برای تغییر آنچه که می بینیم<br />به نسبت زمان های دید ما، سربرگرداندن زمان کوتاهی می طلبد<br />در زمان کوتاه سربرگرداندن، چیزهای زیادی از مقابل دیدگان عبور می کند، می گذرد<br />...<br />گاهی مقیاس سربرگرداندن تغییر می کنند<br />در عمر یک فرد زمان چندروزه، چندماهه و یا حتی برسد به سال، یک لحظه است که روی می دهد تا نگاه تغییر کند<br />در عمر یک جامعه زمانی به اندازه تغییر یک نسل، همان یک لحظه است که سر برگردانده می شود<br />آنچه که دیده می شود تغییر می کند<br />رفتار هم متعاقب آن<br />...<br />آنچه که اکنون بر ما می گذرد<br />بخش هایی اش در روزهای پیشین عارض شد بر ما<br />و بخش های دیگرش در روزهای پس از این نیز پیش خواهد آمد<br />سری بود که در حال برگردانده شدن است<br />سر یک ملت از سویی به سوی دیگر برمی گردد<br />این گونه است که این همه سیل اتفاقات را دیدیم<br />و قطعا پیش و پس از همه این ها، دید تغییر خواهد کرد<br />...<br />حضور رنگ، بیان جمعی<br />نقش دین در چندین جایگاه، زنجیرکننده، آزادی بخش، اخلاق ساز، خشونت طلب، دیکتاتورپرور، دموکراسی ساز<br />نمایش قدرت، نیروی نظامی، نیروی جامعه<br />انسان ها، مرگ ها، دویدن ها<br />خیابان ها، پشت بام ها، میادین<br />مردمان، جوانان، زنان<br />تصاویر غیرحرفه ای، چشمان ما<br />حرکت های جوشیده از جمع، جوشاننده جمع<br />فریاد، شعار، سکوت<br />حس کردن اتفاقات خوانده شده در کتاب ها<br />دیدن صحنه های تا پیش از این دور از ما<br />امیدها، ناامیدی ها، تلاش ها<br />دست های بر آسمان، پاهای بر زمین<br />نگاه های اشک آلود از گاز، اندام کبود از ضربه ها یا سوراخ از گلوله ها<br />زنجیرهای بر دست بی شمار از انسان ها<br />آتش های شعله ور میان خیابان ها<br />موتورهای در حال حرکت به سوی مردم، سوخته در آتش<br />رسانه های دوست نداشتنی، بی رسانگی، افراد در مقام رسانه، شایعات<br />دروغ ها، توهین ها، تهمت ها<br />موبایل های بی اس ام اس، با دوربین<br />انتخابات، کودتا<br />نمادها به شکل اسامی، انسان ها، روزها، مکان ها، تصاویر<br />بیانیه، فصل الخطاب، قانون<br />جمعه ها، شنبه ها<br />نشاط، یأس، خشونت، آرامش<br />طبقات اجتماعی، شکاف ها، برخوردها<br />حزب، جبهه، جنبش<br />مردم، خس و خاشاک<br />چیزهایی اند که در این زمان کوتاه سربرگرداندن مان تاکنون دیده ایم<br />زمان کوتاه پر از رویداد<br />...<br />حرکت سریع سر ما که از سویی به سوی دیگر برمی گردد<br />زمان کوتاهی است از عمر جامعه مان و بشریت<br />اما به نسبت عمر ما نه چندان کم، شاید<br />آنچه که برای ما شاید مهم باشد<br />این ماییم که سربرمی گردانیم<br />تصمیم می گیریم که به کدام سو بنگریم، پس از این<br />همین روزهای سربرگرداندن<br />همین روزهای پرحادثه و حتی دردآور سربرگرداندن<br />تجربه ایست کمیاب، پر تاثیر<br />نه فقط بر فردای خود که حتی برای دیگری<br />و اینگونه است که دیده می شویم این روزها از سوی دیگران و از سوی آیندگان<br />بفهمیم خود سربرگرداندن مان را، بفهمیم</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-54531318013774245912009-06-25T13:33:00.002+04:302009-06-25T13:39:10.368+04:30خوانده شدن<a href="http://4.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SkM-RA92dUI/AAAAAAAAAF8/EqIhBkfnjPw/s1600-h/IMG_0192.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5351189244284400962" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 159px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_9_mZ4Jphd0U/SkM-RA92dUI/AAAAAAAAAF8/EqIhBkfnjPw/s400/IMG_0192.jpg" border="0" /></a><br /><div>در تمایلی از بودن<br />در سیالیت گاه و بیگاهمان<br />نوشته می شویم، می نویسیم گاهی<br />کلمه ها در پی هم<br />و سطرها بالای سر هم<br />تجربه ای از جاری شدن است<br />عبور مداوم<br />هستی ناگزیر ما شاید بدین سان به راه می افتد<br />...<br />گاه شاید اتفاقی دگر هم بیفتد<br />پلک هایی که باز می شوند<br />از میانشان سفیدی و سپس سیاهی چشم<br />نگاهی به سطور مداوم<br />می خوانند، می خوانند<br />...<br />خوانده شدن بر سرزمین ما<br />که چون آفتاب خورده ای، سوزان است<br />جایگاه یک سایه دارد، سایه<br />...<br />آنچه که پیش می آید چیست؟<br />گریز از یک احساس حتی، گریز از احساس<br />نه می شود گفت آن را<br />و نه می شود فهمید، حتی<br />یک تجربه فقط، یک نجربه<br />تجربه لحظه ای فراخ به اندازه زمان<br />...<br />حظی که می بریم<br />پایندگی ایستایمان</div><div>در مقابل بادهای همواره</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-39330026871144937712009-06-25T12:23:00.002+04:302009-06-25T12:36:13.634+04:30یک انساناین من ام، یک انسان<br />کجایی و چیستی ام؟<br />...<br />انسان پیشین که خورشید را دوار پیرامون خود می دید<br />خود را نمی دید<br />فقط دیگری را می دید<br />که اندیشمندی نقد کرد این نگاه را<br />داستان چیز دیگریست، این ماییم که می گردیم<br />خود را ببینیم<br />...<br />این، خصیصه ای است انسانی<br />هرجا که باشی، خود و دیگری ها در حال حرکت<br />خود را ثابت می بینی و دیگری را در حال حرکت<br />و حتی در حال حرکت باشی و دیگری ثابت<br />دیگری را متحرک می بینی و خود را ثابت<br />...<br />انسان پیشین این نقد را بر خود نپذیرفت و رفت<br />انسان جدید آمد<br />انسان جدید اما از آن خلاصی کامل نیافت<br />که او هم هستی را بر مدار خود چرخنده دید<br />این آفت انسان است گویی<br />...<br />لازم است نیک بدانیم<br />که یک انسان<br />هرکدام از ما<br />نقطه ای است در طول زمان و در عرض مکانفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-56214335253688972342009-06-20T09:36:00.002+04:302009-06-20T10:25:35.403+04:30باد<div align="right">در ذكر چهار عنصر زميني</div><div align="right">كه شايد بويي از آسماني بودن، برده باشند</div><div align="right">خاطره اي از گذشتگانمان</div><div align="right">آب، آتش، خاك و باد</div><div align="right">...</div><div align="right">برايم شايسته تر، باد</div><div align="right">بادي كه مي وزد</div><div align="right">مي گذرد</div><div align="right">بي قرار است، بي قرار</div><div align="right">وجودش در بي قراريش</div><div align="right">حاصل جابجايي سبك ترين جسم هستي، هوا</div><div align="right">سراسر، رفتن است</div><div align="right">حركتي هميشگي، بي خستگي</div><div align="right">خود، نوعي از بودن است</div><div align="right">و مي نوازد، مي نوازدمان</div><div align="right">مي برد تمام آنچه را از من، بايد ببرد. مي برد</div><div align="right">و حتي خودم را، براي خود</div><div align="right">...</div><div align="right">بايستم با دستان باز و چشمان بسته در آغوش باد</div><div align="right">بنوازدم و ببرد مرا با خود، بوزم</div><div align="right">باد، باد، باد</div>فردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-47224790240286757082009-06-08T15:57:00.002+04:302009-06-08T16:08:46.880+04:30تخيلدركي كه خود، از پيرامونش دارد<br />از همه آنچه كه پيرامونش است<br />از همه ديگري ها<br />تماما ترجماني است كه در خود صورت گرفته<br />هر فرد با حساب خود است كه ارتباط مي گشايد<br />مي شناسد و مي فهمد<br />از اينجاست كه يك موضوع براي هر فرد، برداشتي منحصر به خود دارد<br />...<br />چگونه تصميم مي گيريم كه به چه طريق بشناسيم؟<br />تخيل شايد يك راه باشد<br />تخيل، آفرينشي از ديگري خارجي در درون است<br />آفرينشي كه وفادار به واقعيت نيست<br />و مگر هر كداممان در نگاه واقع گرايمان چقدر به واقعيت پايبنديم؟<br />واقعيت كه يكي است و ما، همه ما تصوير خودمان را ساخته ايم<br />پس تخيل كجا رخ مي دهد؟<br />...<br />از تخيل فرار نكنيمفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-252696888252072638.post-57036433713045001922009-06-03T18:00:00.002+04:302009-06-03T18:07:01.404+04:30دلواپسيمدلواپسي اين روزهايم<br />چه شده؟<br />امري كه از آينده مي آيد<br />به گذشته مي رود<br />...<br />جاي فرد كجاست؟<br />نقش جمع چيست؟<br />كوچك بودن دستم دلواپسيم را افزون مي كند<br />...<br />اينجا اگر باشي<br />قدم هم بزني<br />دلواپسيفردhttp://www.blogger.com/profile/10860311786944643727noreply@blogger.com2